ZAHMET, -ti a. (ar. zahmet).
1. Sıkıntı, eziyet, güçlük, yorgunluk: Bin bir zahmetle yokuşu tırmandı. Zahmetime değmedi.
2. Zahmet çekmek, güç ve yorucu bir duruma düşmek, güçlükle karşılaşmak, sıkıntı çekmek: Gelinceye kadar çok zahmet çekmiş. || Zahmet etmek, zahmete girmek, söz konusu bir kimseyse biri için yorgunluğa katlanmak ya da masraf yapmak; bir yere kadar gitmek: Bizim daireye kadar zahmet ederseniz, ben ilgilenirim. || (Birine) zahmet olmak, bir kimse için yapılan bir işten yorulmak ya da bir masrafa girmek: istemem, size zahmet olur. || Zahmet olmazsa, "lütfen, rica ederim" anlamında söylenen bir nezaket sözü: Zahmet olmazsa şunu tutar mısınız? || (Birine) zahmet vermek, bir kimseye sıkıntı vermek. || Zahmete, zahmetine değmek, bir iş için verilen emeği karşılayacak bir sonuç elde etmek. || Zahmete sokmak, bir kimseyi masraf etme zorunda bırakmak ya da yormak. ||... zahmetine katlanmak, katlanmamak, onu yapmaya değer bulmak, bulmamak: Söylemek zahmetine katlanırsan biz de anlarız. Yerinden kalkmak zahmetine bile katlanmadı.
Kaynak: Büyük Larousse
Zahmet Nedir?
