VAAZ ya da VAİZ a. (ar. va’z).
1. Tapı nılan yerlerde din adamlarının kutsal kitaplar’a dayanarak yaptıkları konuşma, verdikleri dinsel öğütler. (Bk. ansikl. böl.)
2. Öğüt vermek amacıyla yapılan, çoğu zaman can sıkıcı ahlaki konuşma: Annesinin bitmez tükenmez vaazlarını dinlemekten bıkmıştı.
3. Vaaz etmek, dinsel nitelikli öğütler vermek. || Vaaz vermek, cami, mescit vb, yerlerde dinsel konularla ilgili konuşmalar yapmak.
—ANSİKL. Vaaz verene vaiz, konuşmanın yapıldığı yüksekçe yere de kürsü denir. Müslümanlıkta vaaza genellikle Allah'a hamd, Hz. Muhammet’e salat ve selam, müminlere dua anlamını içeren sözlerle başlanır. Konuyla ilgili bir ya da birkaç ayet ve hadis okunduktan sonra ana konuya geçilir. Vaazın ne zaman verileceği konusunda belirlenmiş bir kural yoktur. Bununla birlikte Hz. Muhammet'in yaptığı gibi, daha çok cuma ve bayram günlerinde, ramazan ayında, camilerin kalabalık olduğu tatil günleri ile öteki özel günlerde vaaz verilmesi gelenek halini almıştır. Selatin camileri ile öteki merkezi camilerde haftada üç kez, hatta ramazanda her gün bir ya da birkaç vakit vaaz programları uygulanır. Günümüz Türkiye’sinde bu programlar Diyanet işleri başkanlığı’nın yönetim ve gözetimi altında müftülükler tarafından özel yasa ve yönetmeliklere göre yürütülmektedir.
Kaynak: Büyük Larousse