TEMKİN a (ar. mekanetien temkin)
1 Bir işin sonucunu düşünerek ölçülü, tedb'rli davranma; tedbirlilik. ölçülülük: Tem kınını kaybetmek
2. Ağırbaşlılık.
—Esk Temkin erbabı, tedbirli; ağırbaşlı.
—Ruhbıl Bulunduğu yeri belirleme.
—Tasav. Kendisini Tanrı yoluna adayan kişinin bu yolda inançlı ve kararlı olması. Tanrı dışındaki her şeyden (masıva) yüz çevirmesi.
Kaynak: Büyük Larousse