Cüda Nedir?

CÜDA

sıt. (fars. cüda). Esk.

1. Uzak, ayrı: "Bir dem belâyı aşkdan itme cîıdâ beni" (Fuzuli, XVI. yy.).
2. Cüda cüda, tek tek, ayrı ayrı.

• Cüda düşmek, ayrı düşmek, uzak kalmak: "Vatandan cüdâ düşmüş doluşmuş bu harabeye" (Eşrefoğlu Rumi, XV. yy.).
• Cüda kılmak, uzak kalmak, ayrılmak: "Uzak ve mâi gölgeli bir beldeden cüdâ kalarak / Bu nefyü hicre müebbet bu yerde mahkûmuz" (Ahmet Haşim).

cüda

Yurt, baba ocağı gibi çok sevilen şeylerden ayrılmış olan, uzak kalmış olan.