TEFHİM a. (ar. fehm'den tefhim). Esk.
1. Anlatma, bildirme, açıklama.
2. Tefhim etmek, anlatmak, açıklamak, bildirmek.
3. Tefhimi meram, meramını anlatma, isteğini bildirme.
—Huk. Mahkeme kararının sözlü olarak taraflara bildirilmesi. (Yargıç hazır olan tarafın iddia ve savunmalarını dinledikten sonra, yargılamanın sona erdiğini bildirerek kararını tefhim eder. Tefhim, karar sonucunun duruşma tutanağına geçirilerek okunması biçiminde olur. Zorunlu nedenlerle yalnız hüküm sonucunun tefhim edildiği durumlarda, gerekçeli kararın, tefhim tarihinden başlayarak on beş gün içinde yazılması gerekir [Huk. muh. us. k. md. 381).)
TEFHİM a (ar faljm'öan tefhim). Esk. Kömür durumuna getirme, kömürleştirme.
TEFHİM a. (ar fahm'öan tefhim). Esk. Ululama, yüce sayma.
—Esk. dilbilg. Bir harfi kalın okuma.
Kaynak: Büyük Larousse