MİFTAH a. (ar. fefh'ten miftah) Esk.
1. Anahtar: "Hak bu gönüller kuflinin miftahını verdi bana" (Eşrefoğlu Rumi, XV. yy ).
2. Şifre cetveli.
3. Bazı konularda hazırlık bilgilerini, indeksleri vd. kapsayan yapıtlara verilen ad. Örn. Miftah ûl-kûtûp ve esamii müellifin fihristi (Ahmet Remzi Dede, 1928) vd.
—Kur. tar. Miftah ağası. - ANAHTAR- AĞASI.
Kaynak: Büyük Larousse