MUHABERE a. (ar. muhabere).
1. Haberleşme yazışma.
2. Muhabere etmek, haberleşmek, yazışmak. || Muhabere memuru, telgrafçı.
—Ask. Muhabere disiplini, muharebede kurulan ve işletilen her türlü iletişim sisteminin en iyi biçimde kullanılmasını sağlamak amacıyla alınan önlemlerin tümü. || Muhabere emniyeti, haberleşmeyi düşmanın dinleme, aldatma, karıştırmasından korumak amacıyla alınan tüm gizleme, kodlama ve güvenlik önlemlerine verilen ad. || Muhabere sınıfı, birlikler arasındaki haberleşme hizmetlerinin yürütülmesi ve düşmanın elektronik haberleşmesine engel olunmasıyla görevli olan sınıf. || Muhabere vasıtaları, haberleşme için kullanılan araçların (haberci, elektronik, telli, telsiz, görme ve ses) tümüne verilen ad.
—Ask. denize. Semafor muhaberecisi, sa vaş gemilerinde semaforla haberleşmeyi sağlayan personel.
—Denize. Muhabere borusu, gemilerde, köprüüstü ile makine dairesi arasına, doğrudan doğruya sesle haberleşmeyi sağlamak için çekilen boru.
Kaynak: Büyük Larousse