MAHAL, -İli a. (ar. maball).
1. Yer, yöre.
2. Mahal kalmamak, gerek kalmamak, gereklilik duyulmamak. || Mahal olmamak, yeri, gereği bulunmamak. || Mahal yok, gereği yok, yeri yok, lüzumsuz: Bunlan tartışmaya, konuşmaya mahal yok. || Mahallinde, olduğu yerde, yerinde.
—Esk. Mahalline masruf, yerinde gerektiği biçimde harcanmış olan. || Mahall-i ikamet, ikamet edilen yer; ev, mesken. || Mahall-i tahaffuz, korunaklı yer; sığınak. |[ Mahall-ül-bey, satış yapılan yer.
—Esk. mat. Mahall-i hendesi, geometrik yer
—Havc. Pilot mahalli, bir uçağın pilotunun ve ikinci pilotunun bulunduğu yer (Pilot mahallinde tüm kontrol ve seyrüsefer aygıtları ile motorların, flapların, iniş takımlarının vb manevraları için gerekli kollar bir arada bulunur.)
—Oto Koruyucu oturma mahalli, taşıtın ön ve arka bölümleri darbe enerjisini soğurarak biçim değiştirecek şekilde yapıldığından, çarpışma ya da devrilme durumunda taşıtın hacmini korumak için tasarlanmış oturma mahalli. || Oturma mahalli, motorlu bir taşıt karoserisinin, yolculara ve sürücüye ayrılmış alanı oluşturan ana bölümü.
Kaynak: Büyük Larousse