YETER sıf.
1. Gereksinmeyi karşılayacak nicelikteki bir şey için kullanılır; kâfi: Yeter derecede ısındık, sobayı söndûrebilirsin. Bu kadar para bana yeter.
2. Yeteri kadar, yetecek ölçüde, gerekecek kadar. || Yeter ki, asıl eylemin gerçekleşmesi için gerekli ve yeterli koşulu gösterir: Koridorda oynayabilirsiniz, yeter ki gürültü olmasın.
♦ ünl. "Yetişir, kâfi" anlamında ve genellikle sabrın taştığını, kızgınlığı belirtir: Yeter! Lalım ağzıma tıkılmasın da ne söyleyeceğimi bileyim.
Kaynak: Büyük Larousse