ZIRLAMAK gçz. t.
1. Can sıkıcı bir biçimde sürekli ağlamak; zırıldamak:
2. Sürekli yakınmak, söylenmek; zırıldamak.
♦ zırlatmak ettirg: f. Bir kimseyi zırlatmak. zırlamasına yol açmak: Oyuncağını elinden alıp da çocuğu zırlatma.
Kaynak: Büyük Larousse