YAZMACILIK a.
1. El sant. Yazmacının yaptığı iş.
2. Dokumaları kalem (fırça) ya da kalıpla desenlendirme sanatı.
—ANSİKL. Yazmacılığın kökenine ilişkin bilgiler açıklığa kavuşmamıştır. Bu sanatın ilkin Hindistan'dan yayıldığını savunanlar yanında Mısır kökenli olduğunu, Orta Asya'dan kaynaklandığını öne sürenler de vardır. Anadolu'da yazmacılık sanatının çok eski bir geçmişi olduğu bilinmekle birlikte ele geçen ilk örnekler XVI. yy.’a aittir. Anadolu'nun birçok yöresinde uygulanmakla birlikte özellikle Tokat, Kastamonu, Bartın (Zonguldak), Gaziantep ve Diyar bakır yörelerinde gelişen yazmacılık, XVII. yy.'da İstanbul'da da başladı; Üsküdar, Kandilli, Yeniköy atölyelerinde yapılan yaz malar, saray eşyası arasına girdi. El işi yazmacılığın günümüzdeki merkezleri de bu yörelerdir; ancak tekstil sanayisinin geliş mesi, doğal boyaların yerini yapay boyaların alması vb. nedenlerle birkaç yöre dışında (Tokat, Kastamonu, Bartın vb.) geleneksel bir el sanatı olma niteliğinden uzaklaşmıştır.
Kaynak: Büyük Larousse