Tebşir Nedir?

TEBŞİR a. (ar. beşr'den tebşir). Esk.
1. Müjdeleme, müjde verme: "Tebşirler olmada mukarrer" (A. H. Tarhan).
2. Tebşir etmek, müjdelemek; "Ferdi Efendi, bana bu lutfunu tebşir ettiği sırada kalbimde tuhaf bir korku vardı" (H. Z. Uşaklıgil).

—Din. Hıristiyanlık inancına göre, Isa peygamberin kişiliğinde Tanrı'nın insan sıfatına bürünmesi sırnnın Cebrail* tarafından Meryem’e bildirilmesi olayı.

—Güz. sant. - MUŞTULAMA.