TEMBEL sıf. ve a. (fars. tenbel).
1. Çalışmayı, çaba göstermeyi sevmeyen bir kimse için kullanılır; uyuşuk, üşengen.
2. Tembel tembel, tembel bir biçimde.
—Geleneks. mim. Tembel gözü ya da tembel deliği, eski türk evlerinde, ocağın yanlarında yer alan küçük, kapaksız niş.
—sıf.
1. Ed. Ağır hareket eden: Irmağın tembel sularına kendini bıraktı.
2. Normalden yavaş çalışan bir organ için kullanılır: Tembel göz Bağırsakları tembel.
—Tar. Tembel krallar, Merovenjler’in Thierry liften (675) başlayarak çok genç olmalarından dolayı, yönetimi saray nazırlarına bırakmak zorunda kalan son krallarını belirten terim.
1. Çalışmayı, çaba göstermeyi sevmeyen bir kimse için kullanılır; uyuşuk, üşengen.
Sponsorlu Bağlantılar
—Geleneks. mim. Tembel gözü ya da tembel deliği, eski türk evlerinde, ocağın yanlarında yer alan küçük, kapaksız niş.
—sıf.
1. Ed. Ağır hareket eden: Irmağın tembel sularına kendini bıraktı.
2. Normalden yavaş çalışan bir organ için kullanılır: Tembel göz Bağırsakları tembel.
—Tar. Tembel krallar, Merovenjler’in Thierry liften (675) başlayarak çok genç olmalarından dolayı, yönetimi saray nazırlarına bırakmak zorunda kalan son krallarını belirten terim.
Kaynak: Büyük Larousse
X-Sözlük Konusu: ne demek anlamı tanımı.

Tembel Nedir?
