TEVABİ çoğl. a.( ar. tabT’nın çoğl. teva bi). Esk.
1. Bir kimsenin ardından gidenler, ona tabi olanlar; maiyet.
2. Bir kimsenin fikrini benimseyenler.
3. Uşaklar, yardımcılar.
4. Bir merkeze bağlı olan yerler.
—Esk. dilbilg. Bir önceki kelimeye göre harekelenenler.
—Esk. gökbil. Peykler, uydular.
—Esk. mat. Fonksiyonlar. || Tevabii kaime, dikgen fonksiyonlar. || Tevabii müsellesatiye, trigonometrik fonksiyonlar.
—isi. huk. Tevabii muttasılai müstakime, gömme dolap ve raf gibi evden ayrılamayan eşya. || Tevabii sûkna, kiler, mutfak gibi evi tamamlayan bölümler.
1. Bir kimsenin ardından gidenler, ona tabi olanlar; maiyet.
Sponsorlu Bağlantılar
3. Uşaklar, yardımcılar.
4. Bir merkeze bağlı olan yerler.
—Esk. dilbilg. Bir önceki kelimeye göre harekelenenler.
—Esk. gökbil. Peykler, uydular.
—Esk. mat. Fonksiyonlar. || Tevabii kaime, dikgen fonksiyonlar. || Tevabii müsellesatiye, trigonometrik fonksiyonlar.
—isi. huk. Tevabii muttasılai müstakime, gömme dolap ve raf gibi evden ayrılamayan eşya. || Tevabii sûkna, kiler, mutfak gibi evi tamamlayan bölümler.
Kaynak: Büyük Larousse
X-Sözlük Konusu: ne demek anlamı tanımı.

Tevabi Nedir?
