TEVFİK, -kı (ar. vefk ten tevfik). Esk.
1. Uygun hale getirme, uydurma.
2. Tanrı yardımı.
3. Tevfik etmek, uygunlaştırmak, uydurmak: "...azayı vücudiyyemizi okuduğumuz parçanın manasına tevfik etmek lâzımdır" (Baha Tevfik).
4. Tevfikı hareket, hareketi uygun hale getirme || Tevfikı iman, imanı, inancı uygunlaştırma, belli bir düşünce ya da inancı biçimine uydurma.
—Esk. tıp. Kırılan kemik parçalarını birbirine uydurma
♦ sıf. Uygun: "Yalnız nısfı bu tavsiyeye tevfik hareket etmiş" (Baha Tevfik).
TEVFİK a. (ar. fevk 'ten tevfik). Esk. Okçulukta, yayın sol el ile yukarıya kaldırılması.
—Ed. MÜRAATI NAZİR
1. Uygun hale getirme, uydurma.
Sponsorlu Bağlantılar
3. Tevfik etmek, uygunlaştırmak, uydurmak: "...azayı vücudiyyemizi okuduğumuz parçanın manasına tevfik etmek lâzımdır" (Baha Tevfik).
4. Tevfikı hareket, hareketi uygun hale getirme || Tevfikı iman, imanı, inancı uygunlaştırma, belli bir düşünce ya da inancı biçimine uydurma.
—Esk. tıp. Kırılan kemik parçalarını birbirine uydurma
♦ sıf. Uygun: "Yalnız nısfı bu tavsiyeye tevfik hareket etmiş" (Baha Tevfik).
TEVFİK a. (ar. fevk 'ten tevfik). Esk. Okçulukta, yayın sol el ile yukarıya kaldırılması.
—Ed. MÜRAATI NAZİR
Kaynak: Büyük Larousse
X-Sözlük Konusu: ne demek anlamı tanımı.