TEZAHÜM a. (ar. zatımdan tezahüm). Esk.
1. Birikme, yığılma: “Birer cenaha mümasil duran o fıstıklar I Olub tezahümi envare cabeca hail. I Kuruldu karşıma bir takı şuledarı zafer" (Tevfik Fikret).
2. Tezahüm etmek, yığılmak, bir yere toplanma.
1. Birikme, yığılma: “Birer cenaha mümasil duran o fıstıklar I Olub tezahümi envare cabeca hail. I Kuruldu karşıma bir takı şuledarı zafer" (Tevfik Fikret).
Sponsorlu Bağlantılar
Kaynak: Büyük Larousse
X-Sözlük Konusu: ne demek anlamı tanımı.

Tezahüm Nedir?
