SAFİYET a (ar
şat ve
-iyyef ten
şafiyyef). Esk.
1. Saflık, temizlik:
"Bütün ruhları safiyet ve hüsnünle gaşy edebilecek kadar sakıt ve ruhperver olduğun bir an" (H. E. Adıvar).
2. Bönlük
Kaynak: Büyük Larousse
X-Sözlük Konusu: ne demek anlamı tanımı.