Sebük Nedir?

SEBÜK sıf. (fars. sebük). Esk.
1. Hafif.
2. Çabuk, tez, acele.
3. Ağırbaşlı olmayan, hafif.
4. Sebük-bar, yükü hafif olan. || Sebük-dest, eli çabuk, eli tez. || Sebük-dil, neşeli, sevinçli, kaygısız. |j Sebük-endiş, derinlemesine düşünmeyen. || Sebük-himmet, gayretsiz, hevessiz.
|| Sebük-hired, karar vermekte aceleci, akılsız, tedbirsiz. || Sebük-hiz, çabuk hareket eden, çabuk davranan. || Sebük -inan, çabuk koşan. || Sebük-maye, değeri olmayan, itibarsız, cahil. || Sebük-mağz, beyinsiz, akılsız. || Sebük-mağzane, akılsızca. || Sebük-meşreb, hoppa, hafif. || Sebük-mizaç, hoppa huylu, hafif yaradılışlı. || Sebük-pa ya da sebük-pay, ayağına çabuk olan. || Sebük-pervaz, çabuk ve uçucu. || Sebûk-rev, çabuk giden. || Sebük -rey, düşüncesiz. || Sebük-ruh, tezcanlı, şen; laubali. || Sebük-seng, hafif taş; laubali. || Sebük-ser, derin düşünmeyen, bayağı. || Sebük-seri, düşüncesizlik. || Sebük -tuz, çabuk koşan, ayağına çabuk.