Sebk Nedir?

SEBK a. (ar. sebk). Esk. Herhangi bir madeni eritip kalıba dökme
.
—Ed. Divan edebiyatında anlatım, üslup. | Sebk-i hindi, divan şiirinde XVII.-XVIII. yy.'larda etkisini gösteren hint-iran kökenli, süslü, güç kavranır anlatım biçimi. (Sebk-i ısfahani de denir.) (Bk. ansikl. böl.) || Sebk-i mevsul, divan nesrinde tümcelerin birbirine eklenmesiyle uzayıp giden anlaşılması güç üslup.

—isi. huk. Yargı ilam ve hüccetlerine hukuki gerçeklerin usulüne uygun olarak geçirilmesi.

—ANSİKL Ed. Sebk-i hindi, Hindistan'da baburiu hint-türk hükümdariann saraylann- da farsça yazan hint-irarvtürk şairlerinin ya- pıtlanyla doğdu, gelişti. Başlıca temsilcileri Sait Feyzi, Örfi, Şevket, Muhteşem'di. Divan edebiyatında XVII. yy.'da Nef'i, Naili, Neşati; XVIII. yy.'da Şeyh Galip’in yapıtlarında etkisi görüldü. Karmaşık, zihinsel bir şiir yolu olarak tanımlanır. Aşırı süse ve sanat düşkünlüğüne dayanır. Bilmeceyi andıran karışık anlatım öğelerinden, hayallerden, benzetmelerden yararlanır Günlük yaşamdan uzaklaşmış görünür. Müraat-ı na- zir hüsn-i tatil gibi sanatlar çokça kullanılır.

SEBK, -kı a. (ar. sebk). Esk.
1. ileri geçme, önde bulunma; önceden ya da eskiden geçmiş olma.
2. Sebk etmek, geçmişte olmak, eskiden olmak, geçmek.