Seng Nedir?

SENG a. (fars. seng). Esk.
1. Taş: "Hacetle sengdir biliniz scrvma'a zahid" (Mehmet Tevfik, XIX. yy.).
2. Seng Cı sebu, taş ve testi; kıran ve kınlan. || Senga-seng, taşı çok olan. || Seng-dil, acımasız, taş yürekli: ‘'Gönlüm evin yıkub gider ol yârı seng-dil'' (Ahmet Paşa, XIX. yy.). || Seng-endaz, taş atan; iğneli, kinayeli söz söyleyen. || Sen gistan, sengsâr, sertgzar, taşlık, taşı bol yer: "Macerası senkzare dönen aylar gibi 'vadi-i uzletinde hamûşuz tevekkülün" (Y K. Beyattı). "Benim kim sengsari mihnetim ba- zar-i aşk içre I bela dayın çeken Ferhad He hem senk dutmuşlar" (Fuzuli, XVI. yy.). || Senglâh SENGLAH. || Seng-pare, taş parçası. || Seng, kaplumbağa. || Sengriz, taş atma, taşlama, taşlanan. || Sengriza, küçük taş, çakıl. || Sengru, taş yüzlü; arsız, yüzsüz, utanmaz. || Seng-tıraş, taş yontucusu: “Seng-tıraşın maharet-i sanatı doğrusu calib-i dikkattir" (Ebuzziya Tevfik, XIX. yy.). || Seng-i asiyab, değirmen taşı. || Seng-i felahan, sapan taşı. || Seng-i hara, sert taş; mermer. || Seng-i imtihan, mihenk taşı; deneme sınav. || Sengi kabir, mezar taşı. || Seng-i makzuf, atılmış taş. || Seng-i melamet, sitem, yergi: "Sınmadın seng-i metametden per ü balun senin" (Fuzuli, XVI. yy.). || Sengi mihenk, mihenk taşı. I| Seng-i Musa, mihenk taşı; bileyi taşı. || Sengi musalla, musalla taşı: "Hakanı merhûmun cenazesi saray avlusuna çıkanldı, sengi musalla üzerine konuldu" (Cevdet Paşa, XIX. yy.). || Sengr sebûk, hafif taş, tartı, ölçü, ağırlık. || Seng-i siyah, Kâbe duvarlarında bulunan siyah renkli taş; mihenk taşi

—Tan Sengi ibret, Topkapı sarayı'nda Orta kapı'nın önündeki dikili taş. (Eskiden idam edilenlerin kesik başlan halkın görüp ibret alması için bu taşın üzerine konularak 10360 sergilenirdi. Tanzimat'tan sonra seng-i ib ret ve bu yöntem kaldırıldı.)