SETTAR sıf. (ar. sefr'den settâf). Esk
1. Örten, kapatan, gizleyen: "Sakla sırrını kim settâr olasın" (Abdal Musa, XIII. yy).
2. Settar-ül-uyub, kusurları, günahları örten, bağışlayan anlamında Tanrı için kullanılır.
1. Örten, kapatan, gizleyen: "Sakla sırrını kim settâr olasın" (Abdal Musa, XIII. yy).
Sponsorlu Bağlantılar
Kaynak: Büyük Larousse
X-Sözlük Konusu: ne demek anlamı tanımı.