SEYYİE a. (ar, seyyi*den seyyi’e). Esk.
1. Kötülük, fenalık:
2. Günah, suç.
3. Kötü bir işin sonucu, bedeli: ",Hakikat daima acıdır imam Efendi dedi, bu acılığa katlanmazsanız seyyiesini çekersiniz, daha büyük ıztıraplara uğrarsınız" (R. N. Güntekin).
—Din Günah, kötülük. (SEYYİAT.)
1. Kötülük, fenalık:
Sponsorlu Bağlantılar
3. Kötü bir işin sonucu, bedeli: ",Hakikat daima acıdır imam Efendi dedi, bu acılığa katlanmazsanız seyyiesini çekersiniz, daha büyük ıztıraplara uğrarsınız" (R. N. Güntekin).
sıf. Kötü, fena: Amalı seyyie (kötü işler)
Kaynak: Büyük Larousse
X-Sözlük Konusu: ne demek anlamı tanımı.

Seyyie Nedir?
