SFİNKTER a. (lat sphincter; yun. sphigktekden).
1. Büzgen değirmi kaslara verilen ad. (BÜZGEN.)
2. Sfinkter bozuklukları, sinirsel kökenli işeme ya da dışkı çıkarma bozuklukları. (Bk. ansikl. böl.)
—ANSİKL
• işeme bozuklukları. Çalışması beyin kabuğundaki merkezlere bağımlı olan ve otomatik işemede tutukluk yapan çizgili kaslı sfinkterin yetersizliği zorunlu ve sıkı işlemelerle ortaya çıkar, idrar torbasının gevşemesine neden olan ve sinir merkezi omuriliğin sağrı bölümünde bulunan düz kaslı sfinkterin yetersizliği ise gerçek bir idrar kaçırmaya neden olur.
• Dışkı çıkarma bozuklukları. Anusu çevreleyen sfinkterin felci dışkının tutulamamasına yol açar. Sfinkter bozuklukları omurilik ve at kuyruğu lezyonlarında, beyin lez- yonlarında, koma halinde ve bazen de yalnız yaşlılığa bağlı olarak görülür. Anüs çevresindeki çatlaklar da çoğu zaman anüs sfinkterinin kasılmasına neden olur.
1. Büzgen değirmi kaslara verilen ad. (BÜZGEN.)
Sponsorlu Bağlantılar
—ANSİKL
• işeme bozuklukları. Çalışması beyin kabuğundaki merkezlere bağımlı olan ve otomatik işemede tutukluk yapan çizgili kaslı sfinkterin yetersizliği zorunlu ve sıkı işlemelerle ortaya çıkar, idrar torbasının gevşemesine neden olan ve sinir merkezi omuriliğin sağrı bölümünde bulunan düz kaslı sfinkterin yetersizliği ise gerçek bir idrar kaçırmaya neden olur.
• Dışkı çıkarma bozuklukları. Anusu çevreleyen sfinkterin felci dışkının tutulamamasına yol açar. Sfinkter bozuklukları omurilik ve at kuyruğu lezyonlarında, beyin lez- yonlarında, koma halinde ve bazen de yalnız yaşlılığa bağlı olarak görülür. Anüs çevresindeki çatlaklar da çoğu zaman anüs sfinkterinin kasılmasına neden olur.
Kaynak: Büyük Larousse
X-Sözlük Konusu: ne demek anlamı tanımı.