Susmak Nedir?

SUSMAK gçz. f.
1. Konuşmaktan kaçınmak ya da konuşmayı kesmek: Konuşup da gülünç olacağına, sussaydın daha iyi olurdu.
2. Konuşmamak, duygularını göstermemek: Ne sorarsam sorayım susuyor. Muhalefet susuyor hiçbir tepki göstermiyor.
3. Gürültüyü kesmek, ses çıkarmamak: Kurtlar kuşlar susmuştu. Silahlar sustu.
4. Soyut bir şey söz konusuysa, etkisini gösterememek: Adaletin sustuğu yerde haksızlık başlar.
5. Bir sanatçıdan söz ederken, yapıt vermemek (zaman tümleciyle): Üç yıl sustuktan sonra yeni romanıyla büyük bir ilgi topladı.
6. Ed. Ölmek: O insan sevgisiyle çarpan yürek artık sustu.
7. Sus!, konuşma, gürültü etme. || Sus payı, bir kimsenin konuşmaması, susması için ona verilen şey; susmalık. || Sen sus!, lafa karışma, senin konuşmaya hakkın yok.

♦ susturmak ettirg. f.
1. Bir kimseyi susturmak, onun ses çıkarmasını, gürültü yapmasını önlemek; ona konuşmamasını söylemek; onu susmaya zorlamak: Ağlayan bir çocuğu susturmak. Şu çocukları sustur lütfen. İsteklerimizi dile getirmek istiyordum, ama daha ilk cümlede beni susturdu.
2. Bir topluluğu susturmak, karşıt görüşteki bir grubu konuşamaz, duygu ve düşüncelerini söyleyemez duruma sokmak: Muhalefeti, sendikaları, aydınları susturmak.
3. Bir kimseyi (bir şeyle) susturmak, söylenen bir sözle ya da yapılan bir hareketle karşısındakini artık söz söyleyemeyecek, yanıt veremeyecek bir duruma getirmek; ağzını kapatmak; ilzam etmek: Kanıtlarıyla hasımlarını susturmak.
4. Bir şeyi susturmak, sesini, gürültüsünü engellemek, sesle yayın yapan bir aygıtı kapptmak: Sustur şu makineyi, şu radyoyu, çalışamıyorum.
5. Bir şeyi (soyut) susturmak, ortaya çıkmasını engellemek; bastırmak: Kalbinin sesini susturmak, içindeki isyanı susturmak.
6. Arg. Bir kimseyi susturmak, öldürmek.

♦ susturulmak edilg. f.
1. Ses çıkarması, gürültüsü engellenmek; konuşması, duygu ve düşüncesini dile getirmesi engellenmek, susmaya zorlanmak: Toplar susturuldu. Zorla susturulan halk.
2. Arg. Öldürülmek.