SÜKKÂN çoğl. a. (ar. sâkin'ın çoğl. suk- kâri). Esk.
1. Oturanlar; ikamet edenler.
2. Sükkânı belde, şehir sakinleri. || Sük- kârı-ı hane, ev sakinleri. || Sükkân-ı sema- vat ü zemin, yeryüzünün ve göklerin sakinleri.
1. Oturanlar; ikamet edenler.
Sponsorlu Bağlantılar
Kaynak: Büyük Larousse
X-Sözlük Konusu: ne demek anlamı tanımı.

Sükkân Nedir?
