RABITASIZ sıf.
1. Birbirinden kopuk, birbiriyle ilişkisiz: Rabıtasız bir konuşma.
2. Sözünü bilmeyen, davranışları tutarsız kimse için kullanılır.
♦ be. Tutarsız ve uygunsuz bir biçimde: Rabıtasız konuşuyor
1. Birbirinden kopuk, birbiriyle ilişkisiz: Rabıtasız bir konuşma.
Sponsorlu Bağlantılar
♦ be. Tutarsız ve uygunsuz bir biçimde: Rabıtasız konuşuyor
Kaynak: Büyük Larousse
X-Sözlük Konusu: ne demek anlamı tanımı.

Rabıtasız Nedir?
