Recitativo Nedir?
SMD MiSiM
RECİTATİVO a. (ital. söze.).
1. Melodisi ve ritmiyle, konuşmadaki vurgulara ve durgulara bağlı kalan şarkı.
2. Yalnız ses için, inşat üslubunda arya. (Bk. ansikl. böl.)
—ANSİKL. Batı’ya, doğulu Yahudiler'in götürdüğü recitativo, kilise müziğini beslemiştir. Her cümlenin, sözlerdeki anlamı güçlendiren bir durguyla sona erdiği recilo tono bir okuyuşun yanı sıra çok daha serbest başka bir inşat, çeşitli melismalarla metnin anlamını güçlendirirdi. XVI. yy.'ın sonlarında recitativo, Floransa’ da, kont Bardi'nin camerata'sı tarafından dindışı müziğe sokuldu. (CAMERATA FİORENTİNA.) Cavalieri ve Peri'de stile rappresentativo’nun ve Monteverdi operası nın baş öğesiydi. Başlangıçta lavta ya da klavsenin (sürekli bas) birkaç akorla eşlik ettiği recitativo, daha sonra çalgı partileri eklenerek süslendi. Fransa’da Lully, recitativo'yu, transız dilinin kuralları gereği, inşat ile şarkı arası bir türe dönüştürdü. İtalya'da, operada, aryalarla toplu bölümleri birbirine bağlayan ve olayların anlatılmasına yarayan bir öğeydi. XVII. ve XVIII. yy.'larda, dinsel ve dindışı müzikte yeni recitativo türleri ortaya çıktı: konuşmaya yakın, yalnızca klavsenin geleneksel tarzda eşlik ettiği recitativo secco (Mozart ve Rossini de kullanmıştır); orkestranın eşliğiyle dramatik bir monologa dönüşen recitativo accompagnato; bir çalgı topluluğunun eşlik ettiği, bir bütün oluşturabilen ya da, recitativo secconun sonuna eklenen, ar ya ile recitativo arası recitativo arioso (A. Scarlatti, J. S. Bach, Hândel). XIX. ve XX yy.'da Wagner, Musorgskiy, Debussy ve Berg, sürekli bir recitativo kullandılar ve recitativo-arioso-arya bölümlenmesini bıraktılar. Schönberg, Pierrot lunaire'de (1912), basit melodik hareketlere başvurduğu, konuşmaya yakın bir recitativo (Sprechgesang) kullandı. Stravinski, The Rake's Progress’te (1951), XVIII. yy.’ın aryalar arasına giren recitativo'sunu yeniden ele aldı.
Recitativo, orkestra tınılarının kişiselleşmesi sayesinde çalgı müziğinde de görüldü. Beethoven, son yapıtlarında,-Berlioz Romeo ve Juliet'ie, Liszt ve R. Strauss, senfonik şiirlerinde orkestralı dramatik re- citativo'yu kullandılar.
1. Melodisi ve ritmiyle, konuşmadaki vurgulara ve durgulara bağlı kalan şarkı.
Sponsorlu Bağlantılar
—ANSİKL. Batı’ya, doğulu Yahudiler'in götürdüğü recitativo, kilise müziğini beslemiştir. Her cümlenin, sözlerdeki anlamı güçlendiren bir durguyla sona erdiği recilo tono bir okuyuşun yanı sıra çok daha serbest başka bir inşat, çeşitli melismalarla metnin anlamını güçlendirirdi. XVI. yy.'ın sonlarında recitativo, Floransa’ da, kont Bardi'nin camerata'sı tarafından dindışı müziğe sokuldu. (CAMERATA FİORENTİNA.) Cavalieri ve Peri'de stile rappresentativo’nun ve Monteverdi operası nın baş öğesiydi. Başlangıçta lavta ya da klavsenin (sürekli bas) birkaç akorla eşlik ettiği recitativo, daha sonra çalgı partileri eklenerek süslendi. Fransa’da Lully, recitativo'yu, transız dilinin kuralları gereği, inşat ile şarkı arası bir türe dönüştürdü. İtalya'da, operada, aryalarla toplu bölümleri birbirine bağlayan ve olayların anlatılmasına yarayan bir öğeydi. XVII. ve XVIII. yy.'larda, dinsel ve dindışı müzikte yeni recitativo türleri ortaya çıktı: konuşmaya yakın, yalnızca klavsenin geleneksel tarzda eşlik ettiği recitativo secco (Mozart ve Rossini de kullanmıştır); orkestranın eşliğiyle dramatik bir monologa dönüşen recitativo accompagnato; bir çalgı topluluğunun eşlik ettiği, bir bütün oluşturabilen ya da, recitativo secconun sonuna eklenen, ar ya ile recitativo arası recitativo arioso (A. Scarlatti, J. S. Bach, Hândel). XIX. ve XX yy.'da Wagner, Musorgskiy, Debussy ve Berg, sürekli bir recitativo kullandılar ve recitativo-arioso-arya bölümlenmesini bıraktılar. Schönberg, Pierrot lunaire'de (1912), basit melodik hareketlere başvurduğu, konuşmaya yakın bir recitativo (Sprechgesang) kullandı. Stravinski, The Rake's Progress’te (1951), XVIII. yy.’ın aryalar arasına giren recitativo'sunu yeniden ele aldı.
Recitativo, orkestra tınılarının kişiselleşmesi sayesinde çalgı müziğinde de görüldü. Beethoven, son yapıtlarında,-Berlioz Romeo ve Juliet'ie, Liszt ve R. Strauss, senfonik şiirlerinde orkestralı dramatik re- citativo'yu kullandılar.
Kaynak: Büyük Larousse
X-Sözlük Konusu: ne demek anlamı tanımı.
