Parçalamak Nedir?

PARÇALAMAK g. f.
1. Bir şeyi parçalamak, onu birçok parçaya ayırmak; parça parça etmek: Kesilmiş bir koyunu parçalamak. Kâğıtları parçalamak.
2. Bir hayvanı, bir kimseyi, bedenin bir yerini parçalamak, bir hayvanı, bir kimseyi yaralamak; paramparça etmek; öldürmek; bedenin bir yerini ağır biçimde yaralamak: Kurtlar kuzuyu bir anda parçaladılar. Dikenler her tarafını parçalamış. Makine elini parçaladı.
3. Bir grubu (bir ülke bir topluluk vb.) parçalamak, onların birliğini, bütünlüğünü bozmak, onu oluşturan öğelerin birbirlerinden kopmasına, ayrılmasına neden olmak: Ülkeyi parçalayan iç savaş. Partiyi parçalamak isteyenler var. Bu olay ailemizi parçaladı.
4. Yürek, iç parçalamak, derin bir acı çekmek.
5. Kendini parçalamak, bir kimseyi mutlu etmek, sevindirmek için bütün olanaklarını kullanmak.

—Bes. san. Pastırmacılıkta kesilen hayvanı, yapılacak pastırma türlerine göre parçalara ayırmak. (Parçalamanın ölüm sertliği oluştuktan sonra yapılması gerekir. Aksi halde parçalama kolay ve düzgün olmaz.)

—Fırınc. Mayayı parçalamak, kazanda hazırlanan mayayı, su ekleyerek yoğurmak. (Böylece maya tazeliğini yitirir ve olgunlaşır.)

—Nük. müh. Bir parçalanma tepkimesi gerçekleştirmek.

♦ parçalanmak edilg. f.
1. Birçok parçaya ayrılmak: Parçalanan etler konu komşuya dağıtıldı.
2. Bütünlüğü bozulmak: Düşmanlarca parçalanan bir ülke. Bu olay nedeniyle ailemiz parçalandı. Parçalanmamak, tam tersine bütürıleşmeliyiz.
3. Parça parça edilmek, ağır biçimde yaralanmak; paramparça olmak; öldürülmek: Kurtlarca parçalanan sürüler. Arabadan düşünce dizlerim parçalandı.
4. içi, yüreği parçalanmak, çok üzülmek. ( İÇ, YÜREK.)

—Çekird. tiz. Parçalanmaya uğramak.

♦ dönşl. t. Bir kimseyi mutlu etmek için elinden gelen her şeyi yapmak; kendini parçalamak: Çocuklarını okutmak için parçalanıyor.

♦ parçalatmak ettirg. f. Bir şeyi parçalatmak, onu parçalara ayırtmak, parça parça ettirmek: Etleri parçalatmak. Bir kimseyi aslanlara parçalatmak.