Pupa Nedir?

PUPA a. (fr. poupe; lat. puppis'ten).
1. Bir geminin kıç tarafı (karşıtı pruva). [Başlangıçta, eski ağaç gemi inşaatında pupa, kıç kasarayı, kıç kepçeyi ve aynalığı içeren bölümden oluşuyordu.]
2. Pupa çarmıkları, rüzgârı pupadan alarak seyreden bir yelkenlide, direklere binecek aşırı yükü karşılamak için direk ve gabya babafingo çubuklarının cundalarından kıça doğru uzatılan halatlar. || Pupa etmek, bir gemiden söz ederken, başka bir geminin kıçına bindirmek. || Pupa gitmek, rüzgârı arkadan alarak seyretmek. || Pupa işaret feneri, bir geminin kıçına asılan ve dar bir alanı aydınlatan, yeşil, beyaz ya da kırmızı ışıklı, sabit ya da oynak fener. || Pupa rüzgârı, geminin seyrettiği rotaya göre kıçtan esen rüzgâr. || Pupa yelken, yelkenleri pupadan gelen rüzgârla dolmuş bir teknenin yaptığı seyri belirten deyim; hiçbir şeye bağımlı olmayarak, bütün bağlardan kurtulmuş olarak: Her konuya pupa yelken el atmıştı.

—Ask. denize. Pupa atışı, belli bir nizam halinde seyreden savaş gemilerinin, hedeften uzaklaşma rotasına geçtiklerinde, düşman atış menzilinden çıkana ve kendi atış menzillerinin sonuna kadar kıç toplarıyla yaptıkları atış.

♦ be.
1. Arkadan, arka kısımdan; rüzgârı arkadan alarak: Rüzgâr pupa esiyor. Gemi pupa gidiyor.
2. Arg. Pupa gitmek, dosdoğru yola koyulmak.

PUPA (fr. poupe; lat. Puppis’ten), eski Gemi (Argo) takımyıldızının bölünmesiyle ortaya çıkan güney takımyıldızı. Pupa'nın en parlak yıldızı olan f Puppis'in kadiri, 2,3'tür. Bu takımyıldızda birçok açık yıldız kümesi bulunur.

PUPA a. (bebek anlamında lat. söze.).
1. ikikanatlıların, bazen de başka böceklerin nemflerine verilen ad.
2. KUNDAK’ ın eşanlamlısı.