PUNTA a. (ital. punta). işlem.
1. Torna tezgâhlarında, taşlama makinelerinde, bölücülerde, freze tezgâhlarında vb.'de, işlenecek parçayı tutmaya yarayan, su verilmiş ve taşlanmış çelikten koni. (Torna tezgâhında, freze tezgâhında vb.'de puntanın bir yanı, işlenecek parçanın merkez deliğine giren standart boyutlu bir biz, öbür yanı makinenin puntasına bağlı kesik konisel bir bölümle son bulur.)
2. Punta ekseni, bir torna ya da taşlama tezgâhında, puntayı ve gezer puntayı birleştiren ideal eksen. || Punta yüksekliği, punta ekseninin, bir torna ya da taşlama tezgâhı bankosundan yüksekliği; bu yükseklik işlenecek parçanın olası maksimum yarıçapını belirler. || Döner punta. biri makine içinde sabit öbürü işlenecek parçayla dönen ve birbirine bir rulmanla bağlı iki bölümden oluşmuş torna ya da taşlama tezgâhı puntası.
—Kaynakç. Punta kaynak makinesi, uçlarına elektrotlar bağlı iki kolla donatılmış ve rezistansla elektrik kaynağı yapmada kullanılan el aygıtı. (Bk. ansikl. böl.)
—Mak. san. Bir aktarma milim kabul eden ya da bir dönme hareketinde sabit nokta görevi yapan makine organı. (Bk. ansikl. böl.) || Punta aralığı, bir torna tezgâhında, puntayla gezer punta arasındaki, tornanın kapasitesini belirleyen maksimum uzaklık.
—ANSİKL. Kaynakç. Punta kaynak makinesi. Bunların başlıca iki tipi vardır: birinci tipte, transformatör ve pnömatık ya da hidrolik kumanda donanımının büyük bir bölümü elektrotları taşıyan bölümden ayrı olabilir ve bu durumda bütün, "punta kaynak postası" adını alır; öbür tipte, transformatör ve mekanik ya da pnömatik kumanda düzeneği makine içindedir. Öte yandan, elektrot yerine bir tür dişli tekerlek taşıyan punta kaynak makineleri de vardır.
—Mak. san. Bir torna tezgâhında iki punta bulunur: bunlardan sabit olanı, iş milini ve bunun kumanda brganlarını taşır; hareketli olan öbürü, yani gezer punta, kılavuz- landığı ve yerleştirildikten sonra sıkıştırılarak tespit edildiği kızak yolları üzerinde, torna tezgâhı bankosu boyunca yer değiştirebilir. Bölücü punta, freze tezgâhlarında bir parçayı gerek puntalar arasında, gerek havada tespit etmeye ve bu parçaya istenen her açıya göre bir dönme hareketi vermeye olanak sağlar.
1. Torna tezgâhlarında, taşlama makinelerinde, bölücülerde, freze tezgâhlarında vb.'de, işlenecek parçayı tutmaya yarayan, su verilmiş ve taşlanmış çelikten koni. (Torna tezgâhında, freze tezgâhında vb.'de puntanın bir yanı, işlenecek parçanın merkez deliğine giren standart boyutlu bir biz, öbür yanı makinenin puntasına bağlı kesik konisel bir bölümle son bulur.)
Sponsorlu Bağlantılar
—Kaynakç. Punta kaynak makinesi, uçlarına elektrotlar bağlı iki kolla donatılmış ve rezistansla elektrik kaynağı yapmada kullanılan el aygıtı. (Bk. ansikl. böl.)
—Mak. san. Bir aktarma milim kabul eden ya da bir dönme hareketinde sabit nokta görevi yapan makine organı. (Bk. ansikl. böl.) || Punta aralığı, bir torna tezgâhında, puntayla gezer punta arasındaki, tornanın kapasitesini belirleyen maksimum uzaklık.
—ANSİKL. Kaynakç. Punta kaynak makinesi. Bunların başlıca iki tipi vardır: birinci tipte, transformatör ve pnömatık ya da hidrolik kumanda donanımının büyük bir bölümü elektrotları taşıyan bölümden ayrı olabilir ve bu durumda bütün, "punta kaynak postası" adını alır; öbür tipte, transformatör ve mekanik ya da pnömatik kumanda düzeneği makine içindedir. Öte yandan, elektrot yerine bir tür dişli tekerlek taşıyan punta kaynak makineleri de vardır.
—Mak. san. Bir torna tezgâhında iki punta bulunur: bunlardan sabit olanı, iş milini ve bunun kumanda brganlarını taşır; hareketli olan öbürü, yani gezer punta, kılavuz- landığı ve yerleştirildikten sonra sıkıştırılarak tespit edildiği kızak yolları üzerinde, torna tezgâhı bankosu boyunca yer değiştirebilir. Bölücü punta, freze tezgâhlarında bir parçayı gerek puntalar arasında, gerek havada tespit etmeye ve bu parçaya istenen her açıya göre bir dönme hareketi vermeye olanak sağlar.
Kaynak: Büyük Larousse
X-Sözlük Konusu: ne demek anlamı tanımı.