MENSUBİN çoğl. a. (ar. mensüb'un çoğl. mensûbin). Esk.
1. Bir şeyle, bir kimseyle ilgili olanlar.
2. Bir meslek mensubu olanlar, meslektaşlar: "Bunlar arasında fırkaya muhalif olanlar ile ilmiye mensubîninden yani sarıklılardan mürekkepti" (H. Z. Uşaklıgil).
1. Bir şeyle, bir kimseyle ilgili olanlar.
Sponsorlu Bağlantılar
Kaynak: Büyük Larousse
X-Sözlük Konusu: ne demek anlamı tanımı.

Mensubin Nedir?
