MEZAYA çoğl. a. (ar. meziyyet’m çoğl. mezaya). Esk.
1. Üstün nitelikler, meziyetler: "Başlayıp cuşişe tab'ımda mezâ- yâ-yı sühan..." (Nedim, XVIII. yy.).
2. Mezaya-şinas, üstün niteliklerin değerini bilen kimse.
1. Üstün nitelikler, meziyetler: "Başlayıp cuşişe tab'ımda mezâ- yâ-yı sühan..." (Nedim, XVIII. yy.).
Sponsorlu Bağlantılar
Kaynak: Büyük Larousse
X-Sözlük Konusu: ne demek anlamı tanımı.

Mezaya Nedir?
