Mukannen Nedir?

MUKANNEN sıf. (ar. taknın'öen mukannen). Esk.
1. Kesinleşmiş, kesin, belli: "İşine kaçta gidiyorsun? Mukannen bir saatim yok" (R, C. Ulunay).
2. Yasallaşmış, yasa durumuna gelmiş: "... ve gerek devâiri resmiyede mukannen ve gayri mukannen, bu yolda verilmekte olan bunca ihsan ü sadakatin bir sureti muntazamaya konulması..." (Ebüzziya Tevfik).