MUNKATI sıf. (ar. inkıta''dan munkatı’). Esk.
1. Kesilmiş, ara verilmiş.
2. Son bulan, devam etmeyen.
3. Ayrılmış, bağlantısını kesmiş.
4. Yalnız bir kimseyle ilgilenen, diğerleriyle ilişkisini kesen.
5. Munkatı olmak, kesilmek; son bulmak.
1. Kesilmiş, ara verilmiş.
Sponsorlu Bağlantılar
3. Ayrılmış, bağlantısını kesmiş.
4. Yalnız bir kimseyle ilgilenen, diğerleriyle ilişkisini kesen.
5. Munkatı olmak, kesilmek; son bulmak.
Kaynak: Büyük Larousse
X-Sözlük Konusu: ne demek anlamı tanımı.

Munkatı Nedir?
