MÜBEYYEN sıf. (ar. tebyinden mübey- yen). Esk. Açıkça söylenmiş, belirtilmiş.
—Ed. Mübeyyen tevriye, tevriye'nin bir türü. (Bk. ansikl. böl.)
—ANSİKL. Mübeyyen tevriye, iki anlama gelen sözcüğün uzak anlamına işaret eden sözcüklere metinde yer verilmesiyle uygulanır. Örn.: "Kuyunda nâle kim dili müştaktan kopar. Bir nağmedir hicazda uşşaktan kopar" (Sevgilinin yaşadığı yerde âşığın gönlünden kopan feryat, hicaz perdesi üzerinde uşşak makamından bir nağmedir.) [Naili], Burada nağme sözcüğü kullanılarak yer adı Hicaz'ın müzikteki anlamına işaret edilmiştir. (MÜCERRET, MÜREŞŞAH.)
Sponsorlu Bağlantılar
—ANSİKL. Mübeyyen tevriye, iki anlama gelen sözcüğün uzak anlamına işaret eden sözcüklere metinde yer verilmesiyle uygulanır. Örn.: "Kuyunda nâle kim dili müştaktan kopar. Bir nağmedir hicazda uşşaktan kopar" (Sevgilinin yaşadığı yerde âşığın gönlünden kopan feryat, hicaz perdesi üzerinde uşşak makamından bir nağmedir.) [Naili], Burada nağme sözcüğü kullanılarak yer adı Hicaz'ın müzikteki anlamına işaret edilmiştir. (MÜCERRET, MÜREŞŞAH.)
Kaynak: Büyük Larousse
X-Sözlük Konusu: ne demek anlamı tanımı.

Mübeyyen Nedir?
