MÜFTEHİR sıt. (ar. müttehit). Esk.
1. Bir şeyi övünç bilerek onunla sevinen, iftihar eden: "Bundan pek memnun ve müttehir oldum" (H. C. Yalçın).
2. Şanlı, şerefli: "Bağrına saplanan oku mağrur ve müftehir bir nişan gibi taşıdı" (Y. K. Karaosmanoğlu).
3. Parasız iş gören, fahri.
1. Bir şeyi övünç bilerek onunla sevinen, iftihar eden: "Bundan pek memnun ve müttehir oldum" (H. C. Yalçın).
Sponsorlu Bağlantılar
3. Parasız iş gören, fahri.
Kaynak: Büyük Larousse
X-Sözlük Konusu: ne demek anlamı tanımı.

Müftehir Nedir?
