MÜFTÜ ya da MÜFTİ a. (ar. müftî).
1. Dinsel konularda sorulan soruları yanıtlayan, fetva veren.
2. il ve ilçelerde din hizmetlerini, kurumlarını ve din görevlilerini yöneten kişi.
—isi. huk. Fıkıhla ilgili soruları cevaplayan kişi, fıkıh bilgini. (Bunların verdikleri cevaplara “fetva" denir.)
—Kur tar OsmanlI devletinde, "şeyhülislam” teriminin genelleşmesinden önce İlmiyede dinle ilgili olay ve işlemler konusunda şeriatın buyruğunu, çözüm yolunu fetva ile belirten görevli. (Cumhuriyetten sonra Diyanet işleri başkanlığının il ve ilçelerdeki bölge kuruluşlarının başında yönetsel yetkiye sahip din görevlisi.) || Müfti il-enam, şeyhülislam unvanı genelleşmeden önce fetva verme yetkisi olan baştaki din görevlisi için "halkın müftüsü" anlamında kullanılan terim. || Müfti il-kanun, OsmanlI devletinde beratların üzerine tuğra çekme yetkisi olan görevli (nişancı) için kullanılan adlardan biri. || Müfti-i macin, görevinde yolsuzluğu ya da uygunsuzluğu görülen müftüyü aşağılamak için kullanılan deyim.
—ANSİKL. Dinsel ya da başka güncel konularla ilgili olarak sorulan bir soruyu İslam kaynaklarına dayalı olarak yanıtladıkları için kendilerine müftü denilen kişilerin bu işlevlerini sürdürmeleri ilk zamanlarda izne bağlı değildi. Müslümanlıkta ilk müftü Hz. Muhammet sayılır. Bütün kaynaklar Hz. Muhammet döneminde halife Ömer, halife Ali, Muaz bin Cebel, Ebu Musa gibi bazı sahabilerin de fetva verdiklerini bildirir.
Osmanlılar'da şeyhülislam, aynı zamanda bir müftüdür Şeyhülislamlık deyimi yayılmadan önce ilmiye sınıfından olan üç kişiden birine müftü, öteki ikisine de kadı‘ ve müderris" denilmekteydi. OsmanlIlar' da fetva işinin resmi ağızdan çıkmasını sağlamak amacıyla şeyhülislamlık kurumu getirildi. (ŞEYHÜLİSLAM.)
1. Dinsel konularda sorulan soruları yanıtlayan, fetva veren.
Sponsorlu Bağlantılar
—isi. huk. Fıkıhla ilgili soruları cevaplayan kişi, fıkıh bilgini. (Bunların verdikleri cevaplara “fetva" denir.)
—Kur tar OsmanlI devletinde, "şeyhülislam” teriminin genelleşmesinden önce İlmiyede dinle ilgili olay ve işlemler konusunda şeriatın buyruğunu, çözüm yolunu fetva ile belirten görevli. (Cumhuriyetten sonra Diyanet işleri başkanlığının il ve ilçelerdeki bölge kuruluşlarının başında yönetsel yetkiye sahip din görevlisi.) || Müfti il-enam, şeyhülislam unvanı genelleşmeden önce fetva verme yetkisi olan baştaki din görevlisi için "halkın müftüsü" anlamında kullanılan terim. || Müfti il-kanun, OsmanlI devletinde beratların üzerine tuğra çekme yetkisi olan görevli (nişancı) için kullanılan adlardan biri. || Müfti-i macin, görevinde yolsuzluğu ya da uygunsuzluğu görülen müftüyü aşağılamak için kullanılan deyim.
—ANSİKL. Dinsel ya da başka güncel konularla ilgili olarak sorulan bir soruyu İslam kaynaklarına dayalı olarak yanıtladıkları için kendilerine müftü denilen kişilerin bu işlevlerini sürdürmeleri ilk zamanlarda izne bağlı değildi. Müslümanlıkta ilk müftü Hz. Muhammet sayılır. Bütün kaynaklar Hz. Muhammet döneminde halife Ömer, halife Ali, Muaz bin Cebel, Ebu Musa gibi bazı sahabilerin de fetva verdiklerini bildirir.
Osmanlılar'da şeyhülislam, aynı zamanda bir müftüdür Şeyhülislamlık deyimi yayılmadan önce ilmiye sınıfından olan üç kişiden birine müftü, öteki ikisine de kadı‘ ve müderris" denilmekteydi. OsmanlIlar' da fetva işinin resmi ağızdan çıkmasını sağlamak amacıyla şeyhülislamlık kurumu getirildi. (ŞEYHÜLİSLAM.)
Kaynak: Büyük Larousse
X-Sözlük Konusu: ne demek anlamı tanımı.

Müftü Nedir?
