MÜSTAĞRAK sıf. (ar. müstağrak). Esk.
1. Bir şeyin içine batırılmış, onun içinde kaybolmuş olan: "Müstağrak, esirf bir tabiat..." (Tevfik Fikret).
2. Kendinden geçmiş, neşe ve coşku içinde olan: "O âyinede kendini göre göre müstağrak olup giderdi" (Samipaşazade Sezai, XIX. yy.).
1. Bir şeyin içine batırılmış, onun içinde kaybolmuş olan: "Müstağrak, esirf bir tabiat..." (Tevfik Fikret).
Sponsorlu Bağlantılar
Kaynak: Büyük Larousse
X-Sözlük Konusu: ne demek anlamı tanımı.

Müstağrak Nedir?
