MÜSTAHFIZ sıf. (ar. müstahfız). Esk. Koruyan, koruyucu.
—Ask. ve Kur. tar. OsmanlI devletinde ülke içindeki kalelerde görevli ocak askeri. (Yeniçerilik ortadan kaldırıldıktan [1826] sonra müstahfızlar, ancak önemli seferler sırasında orduya çağrılırlar, öteki zamanlarda kendi işleriyle uğraşırlardı.)
—Tanzimat'tan sonra, redif teşkilatının en yaşlı grubunda bulunan yedeklere verilen ad. || Müstahfız tımarı, müstahfızlık hizmetinde bulunanlara verilen tımar. (Yeniçeriliğin ortadan kaldırılmasıyla müstahfızlığa da son verildiği için, müstahfız tımarı da tarihe karıştı. Sonradan müstahfızlar, ancak savaşta ya da gerektiğinde askere çağrıldıklarından, bu gibilere yalnız hizmette bulundukları sırada maaş ve tayın bağlanırdı.)
Sponsorlu Bağlantılar
—Tanzimat'tan sonra, redif teşkilatının en yaşlı grubunda bulunan yedeklere verilen ad. || Müstahfız tımarı, müstahfızlık hizmetinde bulunanlara verilen tımar. (Yeniçeriliğin ortadan kaldırılmasıyla müstahfızlığa da son verildiği için, müstahfız tımarı da tarihe karıştı. Sonradan müstahfızlar, ancak savaşta ya da gerektiğinde askere çağrıldıklarından, bu gibilere yalnız hizmette bulundukları sırada maaş ve tayın bağlanırdı.)
Kaynak: Büyük Larousse
X-Sözlük Konusu: ne demek anlamı tanımı.

Müstahfız Nedir?
