MÜTEKELLİM sıf. (ar. teküllüm'den mü- tekellim). Esk.
1. Söyleyen, konuşan.
2. Nutuk söyleyen, hatip.
—Din. Kelam ilminde uzmanlaşmış müslüman tanrıbilimciyi adlandıran arapça sözcük.
—isi. huk. Mütekellim alel-vakf, vakfı yöneten, vakıf hakkında söz sahibi olan kişi.
♦ adi. Esk. dilbilg. Birinci kişi.
1. Söyleyen, konuşan.
Sponsorlu Bağlantılar
—Din. Kelam ilminde uzmanlaşmış müslüman tanrıbilimciyi adlandıran arapça sözcük.
—isi. huk. Mütekellim alel-vakf, vakfı yöneten, vakıf hakkında söz sahibi olan kişi.
♦ adi. Esk. dilbilg. Birinci kişi.
Kaynak: Büyük Larousse
X-Sözlük Konusu: ne demek anlamı tanımı.

Mütekellim Nedir?
