ZARURİYAT, -tı çoğl. a. (ar. zaruri1 nin çoğl. zarûriyyat). Esk. Zorunluluklar, yapılması mutlaka gerekli şeyler.
—isi. Zaruriyat-ı diniye, her müslümanın bilmesi ve kesinlikle iman etmesi gerekli konu, inanç ve davranışlar. (Bk. ansikl. böl.)
—ANSİKL. Bunlar Allah'a, meleklere, peygamberlere, ahret gününe, kitaplara, kadere inanmak; Kuran ve bildirdiklerini, Hz. Muhammet'ten rivayet edilen mütevatir hadisleri kabul etmektir. Zaruriyat-ı diniye- ye inanmak farzdır; inanmayanlar kâfir sayılırlar. Beş vakit namazın, ramazan orucunun, zekâtın, haccın, cihadın farz; hırsızlığın, zinanın, içki içmenin, yalan söylemenin günah olduğunu bilmek ve bunları yapmaya ya da yapmamaya iman etmek zarurat-ı diniyedendir.
Kaynak: Büyük Larousse