Pano Nedir?

1 . Üzerine bildiri, açıklama veya tanıtma kâğıtları tutturmak için hazırlanmış levha.

2 . Elektrikle çalışan araçların kontrol ve komuta düğmeleri, ekran, sinyal lambası vb. parçalarının bir arada toplandığı bölüm.

3 . Ağaç duvar kaplamalarına veya tavanlara süs işin konulan resim.

4 . Hafif malzemeden yapılan ve iki yüzü kontrplakla kaplanan levha:
"Odasına gelirken paravanaya çarpmış, panoyu omuzlamıştı."- T. Buğra.

5 . Üzerine bir tablo yapmak için hazırlanmış meşe, ıhlamur veya çam ağacından levha.

6 . madencilik Önceden belirlenmiş sınırlar içerisinde işletilen maden alanı.

PANO a. (fr. panneau). Üzerine tanıtma, açıklama vb. amacıyla yazı, resim vb. tutturulmak üzere hazırlanmış levha.

—Ambal. Önceden bir araya getirilmiş, bir ambalajın çeperini oluşturan tahta eleman ya da elemanlar bütünü.

—Dy. Işıklı pano, gece ve gündüz sürekli yanan ya da yanıp sönen ve kenarı beyaz şeritli siyah bir ekrandan oluşan renkli işaret.

—Elekt. Elektrikle çalışan aygıtların ekran, sinyal lambası vb. türlü parçalarının bir arada toplandığı bölüm.

—Eşy. Bazı aletlerin, malzemelerin yerleştirildiği ve üzerinde düzenli oyukları bulunan taşıyıcı ya da aynı amaçla bir duvara asılan ve aralıklar içeren düzenek: Anahtar panosu.

—Güz. sant. Sanatçı atölyelerinde, fazla ışıktan korunmaya yarayan, bir çerçeve üzerine gerilmiş beyaz bez.

—Havc. Yapı panoları, bir uçak gövdesinin dış biçimine tam olarak uyan ve bütünü, hafif ve bükülmez bir çerçeve oluşturan elemanlar.

—inş. ve Orm. san. Bir çatkı oluşturan düzlemsel ahşap öğe. || Cephe panosu, bir kat yüksekliğiyle sınırlı perdeduvar öğesi. || Dolgu panosu, ahşap ya da demir bir çatkıda armatürlerin arasında kalan boşlukları dolduran alçı, harç dolgu. || Üst pano, kapı ya da pencereyi oluşturan kanadın ya da kanatların üst bölümünde yer alan, sabit ya da açılır kapanır kasa. || Yalancı pano, genellikle bir kapı, bir lambri vb. panosunu çevreleyen silmenin boyayla taklit edilmesiyle oluşan pano. || Yalıtım panosu, yoğunluğu, ısı ya da ses iletkenliği düşük, önüretimli yassı gereç. (Bk. ansikl. böl.)

—Mad. oc. Düşey düzlemdeki iki düzey arasında, yani taban katı ile ana galeriler arasında yer alan, yanal olarak sınırlanmış cevher alanı. (Bir pano, ulaşımı tavan ve taban yolları, başyukarılar ve terelerle sağlanan bir işletme birimi oluşturur.) || Pano yolları, bir yatağın çeşitli bölümlerine giriş sağlayan ana yapıların tümü. || Pano yolları açma, üretim panoları oluşturmaya olanak veren ana yapıları (galeriler, başyukarılar, fereler) kazma.

—Mobc. Pencere açıklığının ön tarafına, perde rayına geçirilerek açılıp kapanabilen, hafif bir kumaştan yapılmış, tepesi büzgülü düz perde.

—Res. Üzerine resim yapmak üzere hazırlanmış bir ya da birçok ağaç levhadan oluşan yüzey; bu yüzey üzerine gerçekleştirilmiş yapıtın kendisi. (Tümüyle terk edilmeksizin, ağaç pano üzerine resim, XVI. yy.’dan başlayarak yerini tuval üzerine resme taramıştır.) || Resimli ya da alçak- kabartmalı bir sunakarkalığının kanat ya da bölümlerinden her biri. || Süs panosu, süsleme amacıyla bir lambri ya da tavana yerleştirilen resim.

—Terz. Gerek genişlik vermek, gerek süslemek amacıyla bir giysiye görünecek biçimde eklenen kumaş parçası. || Birleştirilme tarzına göre bir elbisenin ya da eteğin biçimini ve bolluğunu belirleyen kumaş kanadı.

—Tiyat. Üstüne bir dekorun çizildiği, bez gerili ya da kontrplak kaplı tahta çatma. (Panolar dekorun en önemli bölümünü oluşturur.)

—ANSİKL. inş. ve Orm. san. inşaatta panolar, taşıyıcı öğeler değil, dolgu ya da kaplama öğeleridir. Başlıca türleri asbestli çimentolu, mantarlı, kontrplak, tanecikli, elyaftı, çimentoyla bağlanmış ahşap elyaflı panolardır.
Uzun yıllardan beri kullanılan ve günümüzde çok yaygınlaşan elyaflı panolar, yalıtkan elyaflı panoları ve sert elyaflı panoIan kapsar. Yalıtkan elyaflı panolar (yonga levha), 10-30 mm kalınlığında, özgül kütleleri 250 kg / m3 düzeyinde öğelerdir, iyi bir ısı yalıtımı sağladıkları gibi, havadaki sesleri de emerler. Sert elyaflı panoların (oduhlifi levha) özgül ağırlığı 800-1 000 kg/m3'tür, bu tür panoların kalmlığı genellikle fazla değildir (2,5-8 mm), iç kaplamalar için uygun olan bu panolar, kolayca kesilebilir, çivilenebilir, vidalanabilir, yapıştırabilir ve boyanabilir. Günümüzde doğal sert ahşabın işlenebilme özelliklerini taşıyan, orta yoğunluklu elyaflı panolar da üretilmektedir. Bunlar daha kalındır ve yoğunlukları yaklaşık 700 kg/m3-800 kg/m3’tür. Elyaftı panoların hammaddesi, öğütme işleminden geçirilmiş yakacak odun, hızardan dökülen kapak ve ıskartalar ya da şekerkamışı saplarının işlenmesiyle elde edilen liflerdir. Bu hammaddede fiziksel (basınçlı buhar, gerektiğinde yüksek basınçlı buhar altında aniden genişletme) ya da mekanik (liflere ayırma değirmeni) yöntemlerle sulu bir ortamda kabaca liflerine ayrılır. Elde edilen ürün, keçeleştirme metal bir elekten süzme (ıslak yöntem) ya da lifleri kuruttuktan sonra, bir hava akımında yüzdürme (kuru yöntem) yoluyla kesintisiz bir örtü durumuna getirilir. Orta yoğunluklu panolara bir bağlayıcı da eklenir. Elde edilen örtü, panolar halinde kesilir ve bu panolat; hidrolik presin tablaları arasında, yüksek basınç ve sıcaklıkta (7 MPa ve 180-220 °C) sıkıştırılır. Odunözünü sıcakta plastik- leştirme, keçeleştirme işlemiyle birlikte, klasik elyaflı panolarda liflerin kohezyonu- nu sağlar. (Yalıtkan panolar yalnızca kurutma fırınından geçirilir.)
Tanecikli panolar da odundan ya da başka selülozik maddelerden (örn. şekerkamışı ya da keten elyafı) yola çıkarak yapılabilir. Elyaflı panolarda olduğu gibi, yakacak odun parçaları, hızar talaşı, soyma" odun göbeği, hatta rende talaşı hammadde olarak kullanılır. Parçalama ve kurutmadan sonra, elde edilen tanecikler sentetik bir tutkala üre-formola ya da fenol -formola (kuru odun ağırlığının yaklaşık % 8'i oranında) batırılır, daha sonra ayarlama makinesinde kesintisiz bir örtü elde edilir. Panolar halinde kesilen gereç, daha sonra polimerleşmeyi, yani bağlayıcının donmasını sağlamak için sıcakta preslenir (2-3 MPa ve 150-200 °C), "Büyük tanecikli” denilen panolarda (yonga levha) sıkıştırılan parçalar yassı ve daha iridir hatta bu parçalar istendiği gibi yönlendirilebilir. Bu da daha küçük bir ağırlık için bükülmezliği artırmaya olanak verir.
Kontrplak ve latalı panolar (ızgaralı tablalar), elyaflı panolar ve tanecikli panoların doğal ahşaba göre, nemli ortamda daha az çalışma ve düzlemin iki yönünde de aynı dayanımı gösterme üstünlüğü vardır. Bunlar, standartlaştırılmış boyutlarda, belirli ve değişmez özelliklerle, kullanıma hazır olarak piyasaya sunulur. Öte yandan, nitelikleri ya da yetersiz boyutları nedeniyle kullanılamayan bazı orman ürünlerini değerlendirmeye, ağacı kesme ve işleme sırasında ortaya çıkan alt ürünleri yeniden kullanmaya olanak verirler.