Men Nedir?

Yasaklama, izin vermeme.

MEN adi. (ar. men). Esk.
1. O kimse, o kimse ki.
2. Emr ü ferman hazret-i men leh-ül-emrindir, "buyruk sizindir" anlamında büyük kimselere yazılan yazılarda kullanılan resmi hitap sözü.

-J-isl. huk. Men aleyh-id-diyet, diyet ödemekle sorumlu kişi. || Men aleyh-il-kısas, kısas cezasına mahkûm edilen kişi. || Men aleyh-in-nalaka, başkasına nafaka ödemekle yükümlü kişi. || Men la-yüreddü aleyh, kendilerine ret işlemi yapılmayan vârisler. (Bunlar karı ve kocadır.) || Men leh -ûd-diyet, diyet ödenmesi gereken kimse, örneğin öldürülenin mirasçıları. || Men leh -ül-hak, hak sahibi olan kişi. || Men leh-ul -hidane, hidane hakkına sahip olan kişi. || Men leh -ûl-istiglal, bir vakıf arazisinin geliri kendisine verilen kişi. || Men leh-ün -nafaka, başka birisinden nafaka almaya hak sahibi olan kişi. || Men leh-üs-sükna, bir vakıf arazisinde oturma hakkı olan kişi. || Men yüreddü aleyh, mirasçılar arasında paylaştırıldıktan sonra artakalan mirastan hak sahibi olan kişi.

MEN, -nni a. (ar. menn). Esk.
1. Kudret helvası.
2. Bağışlama, iyilik etme.
3. Yapılan bir iyiliği başa kakma.
4. Bir ağırlık ölçüsü; batman.
5. Menn-i kıttis, un yapmakta kullanılan, anber balığından elde edilen madde; ispermeçet.