Küçük Kuğu (Cygnus columbianus)
Ziyaretçi
Küçük Kuğu (Cygnus columbianus)
Vikipedi, özgür ansiklopedi
Bilimsel sınıflandırma
Küçük kuğu (Cygnus columbianus), ördekgiller (Anatidae) familyasına ait küçük bir kuğu türü.
Kuğular içinde 115-146 cm boyu ve 170-195 cm kanat açıklığıyla en küçük olanıdır. Ağırlığı 4-9.5 kg arasındadır.
Üreme bölgeleri Arktik'tir. Dişiler sulak yerlerin yanına yaptıkları bitkilerden yaptıkları yuvalarına 4 ila 7 yumurta bırakırlar.
Yuvayı çiftler birlikte yaparlar ve etrafındaki geniş bir bölgeyi korurlar. Yaşamları boyunca çift kalırlar ve yavruları kış boyunca aileyle kalır, bazen eski yavrularda aileye katılır.
Yazları, besinleri genel olarak yüzerken yenen sucul bitkilerdir. Yılın geri kalan zamanlarında ekili alanlardaki tohumları da yerler. Sesleri, yüksek, kaz sesi şeklindedir.
National Geographic'e göre, göç sırasında yaklaşık 27,000 ft'e kadar ulaşabilirler.
Sağlıklı yetişkin bireylerin birkaç doğal avcısı vardır. Bu yüzden sayıları sabittir; kışları habitatlarının yıkımı ve suyun kirlenmesine bağlı olarak gittikçe artarak kaybettikleri sucul besinlerini, takviye etmeye mecburdurlar.
Vikipedi, özgür ansiklopedi
Sponsorlu Bağlantılar
Küçük Kuğu (Cygnus columbianus)
Bilimsel sınıflandırma
- Alem: Animalia (Hayvanlar)
- Şube: Chordata (Kordalılar)
- Sınıf: Aves (Kuşlar)
- Takım: Anseriformes (Kazıslar)
- Familya: Anatidae(Ördekgiller)
- Cins: Cygnus
- Tür: C. columbianus
- Binominal adı Cygnus columbianusOrd, 1815
- Tür: C. columbianus
- Cins: Cygnus
- Familya: Anatidae(Ördekgiller)
- Takım: Anseriformes (Kazıslar)
- Sınıf: Aves (Kuşlar)
- Şube: Chordata (Kordalılar)
- Alt türler
- C. c. bewickii
- C. c. columbianus
Küçük kuğu (Cygnus columbianus), ördekgiller (Anatidae) familyasına ait küçük bir kuğu türü.
Kuğular içinde 115-146 cm boyu ve 170-195 cm kanat açıklığıyla en küçük olanıdır. Ağırlığı 4-9.5 kg arasındadır.
Üreme bölgeleri Arktik'tir. Dişiler sulak yerlerin yanına yaptıkları bitkilerden yaptıkları yuvalarına 4 ila 7 yumurta bırakırlar.
Yuvayı çiftler birlikte yaparlar ve etrafındaki geniş bir bölgeyi korurlar. Yaşamları boyunca çift kalırlar ve yavruları kış boyunca aileyle kalır, bazen eski yavrularda aileye katılır.
Yazları, besinleri genel olarak yüzerken yenen sucul bitkilerdir. Yılın geri kalan zamanlarında ekili alanlardaki tohumları da yerler. Sesleri, yüksek, kaz sesi şeklindedir.
National Geographic'e göre, göç sırasında yaklaşık 27,000 ft'e kadar ulaşabilirler.
Sağlıklı yetişkin bireylerin birkaç doğal avcısı vardır. Bu yüzden sayıları sabittir; kışları habitatlarının yıkımı ve suyun kirlenmesine bağlı olarak gittikçe artarak kaybettikleri sucul besinlerini, takviye etmeye mecburdurlar.
