Okul Nedir?

OKUL
—Eğit. Okul-aile birliği, ilk ve orta dereceli okullarda aile ile okul arasındaki bağ ve ilişkileri güçlendirmek, öğrencilerin iyi bir öğretim ortamında yetiştirilmelerini sağlamak amacıyla kurulan derneklere verilen ad.

—Fels. Düşüncelerini, öğretilerini, yazılı yapıtlarını vb., bir “yol gösterici" olarak ele alınan bir filozofun doğrultusunda ya da özel bir felsefenin etki alanı içinde ortaya koyan düşünürler ve yorumcular topluluğu. (Örneğin platoncu okuldan, varoluşçu okuldan vb. söz edilebilir.)

—Güz. sant. Bir ustayı izleyenlerin tümü ya da aynı eğilimi taşıyan sanatçılar topluluğu; daha geniş anlamda, belirli bir çağda ya da bütün çağlarda bir kentin, bir bölgenin ya da bir ülkenin sanatsal birikimini oluşturan sanatçıların tümü. (Rembrandt okulu, Nasıralılar okulu, romantik okul, Laethem-Saint-Martin okulu, Bologna okulu, İngiliz okulu vb. denir.)

—Koregr. Okul dansı - KLASİK DANS.

—ANSİKL. ikonogr. İ.Ö. V. yy.'dan başlayarak okul teması, bir hocadan müzik, dans ya da gramer dersi alan birkaç öğrencinin betimlendiği yunan vazolarında görülür. Geç imparatorluk döneminden kalma bir stelde (Trier), elyazmaları okuyan öğrenciler betımlenmiştir. Ortaçağ'da hoca, genellikle elinde bir değnek ya da bir kır baç tutarken gösterilir (Heidelberg şarkı kitabındaki bir minyatür, XIII. yy.). Xll.-Xlll. yy. İtalyan üniversite hocalarının (Pistoia, Bologna, Padova) mezar taşlarında, profesörler sıralarda oturan bir öğrenci grubuna ders anlatırken canlandırılmıştır. Gozzoli, San Gimignano'daki bir freskte (Aziz Augustinus'un yaşamı) okul temasını işlemiştir. XV. yy. sonunda, müzik, gramer ve aritmetik kitaplarının ilk sayfasını süsleyen ağaç-oymabasmalarda, yazar, öğrencilerine ders anlatan bir hoca olarak gösterilmiştir. Holbein, Erasmus'un Deliliğe övgü adlı yapıtı için bir okul sahnesi gerçekleştirmiştir. Bruegel'in Okuldaki eşek adlı gravüründen de söz etmek gerekir. Okul teması XVII. yy.'da birçok hollandalı ressam tarafından ele alındı: G. Dou (Akşam okulu, Amsterdam ve Floransa), J. Steen (Kızlar ve erkekler okulu), Van Ostade (Öğretmen).

İnsanların özellikle de çocukların eğitilmek amacıyla toplandıkları yerdir. Okul sözcüğü genellikle ilk ve ortaöğretimi kapsar. Ama ABD, Kanada ve Türkiye gibi bazı ülkelerde kolej ya da üniversite düzeyindeki yükseköğretim kurumları da okul kapsamına girer. Birçok ülkede, belirli bir süre için tüm çocukların yararlanabildiği, devlet desteğinde okullar vardır. Ama eğitim sistemlerinde ül­keden ülkeye büyük farklar gözlenmektedir. Bazı ülkelerde zorunlu öğrenim için belli bir yaş sınırı konmuştur. ABD'de çocuklar, deği­şik eyaletlerin yasalarına göre 15-18 yaşına kadar okula devam etmek zorundadır. Avru­pa'da bu yaş 15-16 arasında değişir. Ülkemiz­de temel eğitim 7-14 yaş arasındadır. Dünya­nın bazı yoksul ülkelerinde parasız ya da devlet desteğinde açılan okullarda okuma yazma ve basit aritmetikten başka pek bir şey öğretilmez. Bazı azgelişmiş ülkelerde ise okula gitme zorunluluğu yoktur. Ayrıca, pa­rasız eğitim olanağının sağlanmadığı ülkeler de bulunmaktadır.

Okul
Çeşitli derecelerde toplu olarak genel ya da özel öğrenim yapılan kurum.

Terim, sözün kaynak anlamında, hangi düzeyde olursa olsun bütün öğrenim kurumları için kullanılır. Sözcüğün anlamı giderek daha da genişleyerek belli bir bilgin ya da sanatçı topluluğunu ya da üslubu gösterir olmuştur: "Rönesans okulu, Frankfurt okulu" gibi. Çok eski çağlardan beri insanları küçük yaştan itibaren eğitip yetiştirmek eğilimi vardı. İlk kurulan okullarda, din eğitimiyle birlikte dünyevî eğitim beraberce yürütülmüştür. Eski Yunan'da ilk özel okulun Akademos adlı bilgin tarafından kurulduğu kabul edilir. Akademos, evinin bahçesinde verdiği derslerle özel okullarda ilk adımı atmıştır. Daha sonra uzmanlık öğrenimi yapan okullara "Akademi" denilmiştir. Roma'da, ders verilen her ev birer okul olarak kabul edilmiştir. İlk dilbilgisi okulları ise İ.Ö. 3. yüzyılda açılmıştır. Daha sonra kurulan okullara nitelikleri yönünden "kent okulları", "imparatorluk okulları" denilmiştir. Orta Çağ'da okullar tamamıyla kiliseye bağlanmış ve öğretimde temel, din kuralları olmuş, öğretmenin dedikleri mutlak, değişmez bilgiler sayılmıştır. Doğu'da ve İslâm dünyasında da okullar dine bağlı olarak kurulup gelişmiştir. Türkiye'de Osmanlılar döneminde başlıca okullar sıbyan mektepleri, medreseler ve Enderun mektebiydi.

Tanzimat'tan (1839) sonra medreselerin yanı sıra genel kültür de vermeyi amaçlayan çeşitli ilköğrenim ve ortaöğrenim kurumları açıldı. Ayrıca sıbyan mektepleri de yeniden düzenlendi. Cumhuriyet döneminde 3 Mart 1924'te kabul edilen "Tevhidi Tedrisat Kanunu" ile, sıbyan mektepleri Millî Eğitim Bakanlığı'na bağlandı. 22 Mart 1926'da bu okullar tamamen kaldırıldı ve bunların yerini günümüzdeki ilköğretim, lise, yüksekokul gibi çağdaş öğrenim kurumları aldı. Günümüzde ilköğretim okulları bütün yurtta yaygın bir hâle gelmiştir.

Ayrıca eğitim sistemlerinde de çağdaş yöntemler uygulanmasına özen gösterilmektedir. Türkiye'de ilköğretim çağından sonra öğrenim, orta ve Çeşitli derecelerde toplu olarak genel ya da özel öğrenim yapılan kurum. Terim, sözün kaynak anlamında, hangi düzeyde olursa olsun bütün öğrenim kurumları için kullanılır. Sözcüğün anlamı giderek daha da genişleyerek belli bir bilgin ya da sanatçı topluluğunu ya da üslubu gösterir olmuştur: "Rönesans okulu, Frankfurt okulu" gibi. Çok eski çağlardan beri insanları küçük yaştan itibaren eğitip yetiştirmek eğilimi vardı. İlk kurulan okullarda, din eğitimiyle birlikte dünyevî eğitim beraberce yürütülmüştür. Eski Yunan'da ilk özel okulun Akademos adlı bilgin tarafından kurulduğu kabul edilir. Akademos, evinin bahçesinde verdiği derslerle özel okullarda ilk adımı atmıştır. Daha sonra uzmanlık öğrenimi yapan okullara "Akademi" denilmiştir. Roma'da, ders verilen her ev birer okul olarak kabul edilmiştir.

İlk dilbilgisi okulları ise İ.Ö. 3. yüzyılda açılmıştır. Daha sonra kurulan okullara nitelikleri yönünden "kent okulları", "imparatorluk okulları" denilmiştir. Orta Çağ'da okullar tamamıyla kiliseye bağlanmış ve öğretimde temel, din kuralları olmuş, öğretmenin dedikleri mutlak, değişmez bilgiler sayılmıştır. Doğu'da ve İslâm dünyasında da okullar dine bağlı olarak kurulup gelişmiştir. Türkiye'de Osmanlılar döneminde başlıca okullar sıbyan mektepleri, medreseler ve Enderun mektebiydi. Tanzimat'tan (1839) sonra medreselerin yanı sıra genel kültür de vermeyi amaçlayan çeşitli ilköğrenim ve ortaöğrenim kurumları açıldı. Ayrıca sıbyan mektepleri de yeniden düzenlendi. Cumhuriyet döneminde 3 Mart 1924'te kabul edilen "Tevhidi Tedrisat Kanunu" ile, sıbyan mektepleri Millî Eğitim Bakanlığı'na bağlandı. 22 Mart 1926'da bu okullar tamamen kaldırıldı ve bunların yerini günümüzdeki ilköğretim, lise, yüksekokul gibi çağdaş öğrenim kurumları aldı. Günümüzde ilköğretim okulları bütün yurtta yaygın bir hâle gelmiştir.

Ayrıca eğitim sistemlerinde de çağdaş yöntemler uygulanmasına özen gösterilmektedir. Türkiye'de ilköğretim çağından sonra öğrenim, orta ve Çeşitli derecelerde toplu olarak genel ya da özel öğrenim yapılan kurum. Terim, sözün kaynak anlamında, hangi düzeyde olursa olsun bütün öğrenim kurumları için kullanılır. Sözcüğün anlamı giderek daha da genişleyerek belli bir bilgin ya da sanatçı topluluğunu ya da üslubu gösterir olmuştur: "Rönesans okulu, Frankfurt okulu" gibi. Çok eski çağlardan beri insanları küçük yaştan itibaren eğitip yetiştirmek eğilimi vardı. İlk kurulan okullarda, din eğitimiyle birlikte dünyevî eğitim beraberce yürütülmüştür. Eski Yunan'da ilk özel okulun Akademos adlı bilgin tarafından kurulduğu kabul edilir.

Akademos, evinin bahçesinde verdiği derslerle özel okullarda ilk adımı atmıştır. Daha sonra uzmanlık öğrenimi yapan okullara "Akademi" denilmiştir. Roma'da, ders verilen her ev birer okul olarak kabul edilmiştir. İlk dilbilgisi okulları ise İ.Ö. 3. yüzyılda açılmıştır. Daha sonra kurulan okullara nitelikleri yönünden "kent okulları", "imparatorluk okulları" denilmiştir. Orta Çağ'da okullar tamamıyla kiliseye bağlanmış ve öğretimde temel, din kuralları olmuş, öğretmenin dedikleri mutlak, değişmez bilgiler sayılmıştır. Doğu'da ve İslâm dünyasında da okullar dine bağlı olarak kurulup gelişmiştir. Türkiye'de Osmanlılar döneminde başlıca okullar sıbyan mektepleri, medreseler ve Enderun mektebiydi.

Tanzimat'tan (1839) sonra medreselerin yanı sıra genel kültür de vermeyi amaçlayan çeşitli ilköğrenim ve ortaöğrenim kurumları açıldı. Ayrıca sıbyan mektepleri de yeniden düzenlendi. Cumhuriyet döneminde 3 Mart 1924'te kabul edilen "Tevhidi Tedrisat Kanunu" ile, sıbyan mektepleri Millî Eğitim Bakanlığı'na bağlandı. 22 Mart 1926'da bu okullar tamamen kaldırıldı ve bunların yerini günümüzdeki ilköğretim, lise, yüksekokul gibi çağdaş öğrenim kurumları aldı. Günümüzde ilköğretim okulları bütün yurtta yaygın bir hâle gelmiştir. Ayrıca eğitim sistemlerinde de çağdaş yöntemler uygulanmasına özen gösterilmektedir. Türkiye'de ilköğretim çağından sonra öğrenim, orta ve yükseköğrenim olmak üzere ikiye ayrılır. Ortaöğrenim tek evrelidir: lise. Öğrenim süresi ilköğretim okullarında 8, lisede 3 yıldır.

Liselerde ikinci sınıftan sonra öğrenciler branşlara ayrılırlar. Liseden sonra yükseköğrenim başlar. Son zamanlarda klasik liselerin yanı sıra çeşitli meslek liselerinin açılmasına ağırlık verilmiştir. Türkiye'de ayrıca çeşitli özel kolejler, okullar ve bazı yabancı liseler vardır. Bu tür okullarda özellikle yabancı dil öğrenimine daha geniş yer verilir. Bu okulların bazıları üç, bazıları da dört yıllıktır. Türkiye'de, Cumhuriyet döneminde öğretmen okullarına da ayrı bir önem verilmiştir. Eğitim enstitüleri ilköğretim okullarına, yüksek öğretmen okulları ve üniversiteler de liselere öğretmen yetiştirir. Yükseköğrenim, liseyi bitirenlerin girdikleri Tıp, Siyasal Bilgiler Fakültesi, Edebiyat Fakültesi, Teknik Üniversite gibi ihtisas okullarıdır. Son yıllarda Türkiye'nin çeşitli yörelerinde birçok üniversite açılmıştır.

Okul
(Yunanca σχολεῖον), genel tanım olarak eğitim ve öğretim amacıyla tasarlanmış mekâna verilen bir isimdir. Amerika Birleşik Devletleri ve Birleşik Krallık gibi ülkelerde okul kelimesi yalnızca tek bir alanda eğitim veren kurumları da kapsar. Örnek: Ekonomi okulu, Dans okulu, Gazetecilik okuludur. Türkiye'de okullar genelde devlet kontürolündedir ve Milli Eğitim Bakanlığı veya Yök'e bağlıdır. Ancak özel okullarda mevcuttur. Özel okullarda verilen eğitim de kısmen devlet kontürolündedir. Okullar genelde bilimsel derslerin verildiği mekanlar olarak bilinir. Ancak okul devletin, yani devletin başında bulunan siyasi anlayışın kontürolünde olduğu için özgür olarak kalmazlar devlet erkinin ideolojisi doğrultusunda şekil alırlar.

Okul sadece bilimsel bilginin verildiği mekanlar değil aynı zamanda kültür, sanat, siyaset gibi öznel kaynaklı derslerinde verildiği eğitim kurumlarıdır.

Okul, eğitim ve öğretim etkinliklerinin gerçekleştirildiği yerdir. Okullarda çeşitli düzeylerde, toplu olarak öğrenim yapılır. Okul eğitimindeki temel amaç, öğrencilerin zihinsel, bedensel ve ahlaksal açıdan gelişmesini sağlamaktır. Okul binaları okulun amacına göre yapılır. Okullar, öğrenci sayısının fazla olduğu bölgelerde çok katlı ve çok derslikli olarak yapılır.

Her okulun bir adı vardır. Okul içerisinde derslikler; müdür, müdür yardımcısı, psikolojik danışman, veli görüşme ve öğretmenler odaları, lâboratuvarlar, spor salonu ve iş atölyesi gibi bölümler bulunmaktadır. Bireyler yaşamlarını sürdürebilmeleri için gerekli olan bilgileri en doğru şekilde okulda öğrenirler. Örneğin; okuma-yazma, hastalıklardan korunma, doğa olaylarına karşı önlemler alma gibi. Bir toplumun bilgi ve teknoloji üretebilmesi için yetişmiş insan gücüne gereksinimi vardır.

Okul, hem bir bilgi yuvası hem de sosyal etkinliklerin yerine getirildiği bir kurumdur. Dostluk, sevinç ve üzüntülerin paylaşılması gibi duygular okul arkadaşlarımızla olan ilişkilerimiz sonucunda gelişir. Okulda uyulması gereken kurallar vardır. Bu kurallardan başlıcaları şunlardır:

• 1. Okul düzenine uymak,
• 2. Okul yöneticilerine ve öğretmenlere karşı saygılı davranmak,
• 3. Okul arkadaşlarına karşı nazik olmak ,
• 4. Okula okul idaresinin belirlediği kıyafetle gelmek,
• 5. Okul eşyalarını ve ders araç-gereçlerini kendi eşyaları gibi korumak, daha sonra başkalarının da aynı araç gereçleri kullanacağını unutmamak,
• 6. Okulu ve okul çevresini temiz ve düzenli tutmak.

OKUL
MsXLabs.org

1. Her türlü eğitim ve öğretimin toplu olarak yapıldığı yer, mektep:
- “Ayça okulla ilgili bir şeyler anlatıyor, yarım yamalak duyuyorum.” -A. Ümit.
2. Bir okuldaki öğrenci ve görevlilerin bütünü:
- Okul dağıldı.
3. Ekol.
4. Türlü bilgi, beceri ve alışkanlıkların belli amaçlara göre düzenli bir biçimde öğretildiği ve kazandırıldığı eğitim kurumu.
5. Öğrenci, öğretmen ve yöneticilerden oluşan eğitim topluluğu.
6. Bir bilim, felsefe ve sanat kolunda belirli nitelik ve özellikleri bulunan akım, biçim ve görüşe verilen ad.
7. Tiyatroya yeni bir görüş, yeni bir anlayış ve heyecan getiren, bunları kurallara bağlayan çığırın kaynağı.
8. Bir büyük sanatçının işliğinde yetişmiş ya da yapıtlarından etkilenerek onun üslûp çemberine girmiş sanatçı ailesi. Örn. David okulu, Rembrandt okulu, Sinan okulu gibi.
9. Aynı eğilimi olan ve aynı amaçla savaşan sanatçılar topluluğu; izlenimciler okulu, artizlenimciler okulu gibi.
10. Bir kentte doğmuş, orada yetişmiş ve çalışmış sanatçılar ailesi:
- Venedik okulu, Paris okulu gibi. a. bk. Barbizon Okulu, Venedik Okulu.
11. Sanatta, edebiyatta başka bir görüş, başka bir duyuş ve anlayış ile hareket ederek ve başka bir takım esaslar koyarak açılan çığır.
12. Tiyatroda yeni bir görüş, başka bir duyuş, anlayış ve heyecan getiren ve bunları birtakım kurallara bağlayan çığır.
13. Anlayışları, görüşleri birbirine benzeyen, bir öğretiye dayanan sanatçıların oluşturdukları akım. bk. yazın okulu.

okul
isim

1. Okuyup yazmadan başlayarak en yüksek düzeyde bilim ve sanat bilgisi vermeye kadar, çeşitli derecede toplu olarak öğretimin yapıldığı yer, mektep .
" Daha gelir gelmez, ayağının tozu ile vilayet merkezinin okullarını gezdi." M. Ş. Esendal
2. Her türlü eğitim ve öğretimin toplu olarak yapıldığı yer, mektep.
"Ayça okulla ilgili bir şeyler anlatıyor, yarım yamalak duyuyorum." - A. Ümit
3. Bir okuldaki öğrenci ve görevlilerin bütünü.
"Okul dağıldı."
4. Ekol.

Atasözü, deyim ve birleşik fiiller

• okuldan ayrılmak
• okulu asmak (veya kırmak)

Birleşik Sözler

• okul çocuğu
• okul kaçağı
• okul kooperatifi
• okul öncesiokul sonrası
• okullar arası
• etkin okul
• ilkokulkardeş okul
• karma okul
• ortaokul
• özel okulteknik okul
• yüksekokul
• anaokulu
• halk okuluharp okulu
• hayat okulu
• sanat okulu
• şoför okuluyatılı bölge okulu
• yaz okulu

Okul İngilizcesi

1. School.
2. College.
3. Academy.
4. İnstitute.