Yokladım da kendimi hiçbir zaman ve mekanda bulunmak istemediğimi keşfettim bugün.Geçmişte yada gelecekteki bir gün bile, beni bugün tatmin etmez.
Ben bugün yok olmanın dayanılmaz hafifliği ile öylesine dolanmak istiyorum.Beni mazur görün.
Ben olduğu gibi, düşündüğü gibi, konuştuğu gibi yazmayı sevenlerdenim.Maalesef "İçime mor asfaltlar döküldü
Ruhum ötenazi hakkını kullanmak istiyor"
tarzı bir şeyler döktüremedim ve döktürebileceğimi de sanmıyorum.
Sadece MsxLaBs'ı Ve Bütün Olarak Hepinizi Sevdiğim Unutmayın
(sanki nasihat)
