Anne ve Babalar yalnızlığa ve kimsesizliğe mahkum olmamalı!
Biraz yaşnalıp elden ayaktan düşünce kendinizide onların yerine koyun, sonunuz düşkünler evimi?Önceleri darülaceze denilen şimdi ise huzur evi adını taşıyan hüzün yurtları onların teselli olmasına yılda bir kez ziyaret edilip avunmaya çalıştırılması için yeterlimi?
İnsan çocuklarını bağrına basmadığı, torunlarını sevmeye çalışmak isteyip sevemediği, yüzüne bakıp yavrum diyemediği bir yerde nasıl yaşar?
Kaçımız huzur evi ziyaretinde bulunuyoruz?
Sevgiye, şevkafe muhtaç olan kaç anne ve babalar var hiç aklınıza geliyormu?İçten bir tebessüm, bir demet çiçek onların az da olsa o sızılarını dindirmez mi ne dersiniz?
:
