Kibarlığın,inceliğin yürekten gelmesi değerli değilmidir?
Toplumumuzda nazik biri kaba birinden daha kolay kabul edilir.Tutum ve davranışlarında tutarlı olan bu birey dengesiz birinden daha çok güven vermezmi?
Her zaman hangi şartlar altında olursak olalım bir terbiyesiz karşısında bile kişinin terbiyesini,kibarlığını koruyabilmesi önemlidir.Aksi düşünüldüğün de o terbiyesiz,görgüsüz kişinin seviyesine inmiş olmazmıyız?
İnsanların küçük kusurlarına karşı hoşgörülü olurken yaşama biçimine de saygı göstermek görgülü olmanın özünde vardır.Gerçek soyluluk(asalet)toplumumuzun her sınıfına mensup kişilerde rastlanabilinir.Nasıl okumayı,yazmayı doğduktan sonra öğreniyorsak
insan doğarkende terbiyeli veya görgülü doğmuyor, sonradan öğreniliyor görgü..
Nerede, nasıl davranacağımızı bilmek önemli gerçekten.Kendinize güveninizi kazanmanız toplum içerisindeki davranışlarınızda sizi büyük gaflardan uzak tutmak için görgü,Fertlerle ilişkilerinizde uyum içerisinde ve rahat olmanız için görgü..
Böyle o kadar çok sıralanabilecek sebepler var ki bunlar sadece bir iki örnek..
Son olarak Mevlana'nın sevdiğim bir sözü ile noktalıyorum.
''Edep,edepsizliğe tahammüldür'' der Mevlana.