Özledim...
Hayır hemen yanlış anlama. seni özlemedim..
ben özlemeyi özledim.
dışarıyı..
sabahları geç uyanmayı, işe geç kalmayı özledim.
otobüse binmeyi, ayakta yolculuk yapmayı, son otobüsü kaçırmayı..
... cebimde ki son parayla sigara alıp, sakarya caddesinde de sigara içmeyi özledim.
saçlarımı özledim ben.! sakallarımı...
küpe takmayı ve bu yüzden babamdan azar işitmeyi özledim..
geceleri özledim...
sokak lambaları altın da yağan yağmurda ıslanmayı.
telaşla evine kaçan insanları, kalabalığı özledim..
yolda yürürken biri'nin bana çarpmaması için abuk sabuk hareketler yapmayı, özledim.
akşamları geç yatmayı, sabah uyandığım da yatağımı toplamamayı. dağınık olmayı özledim..
düzenli, tertipli ve emirlere itaat eden biri olmak bana göre değildi..!
ben umarsız bir adamdım. ve umursız olmayı özledim..
şöyle kısaca düşündüm de; meğerse ben 'seni' hiç özlememişim sevgili..
senden hariç özlenecek çok şey varmış.!
Toplam Yorum 0
