Farkındasın her şeyin, seni nasıl bir vicdanla sevdiğimi biliyorsun. Ondan bu rahatlığın, umursamazlığın ve kendini güvende hissetmen… Oysa ben şimdi gitsem, ne yapacaksın?
Kendini beslediğin o hayali saatlerde, benim aşkımla süslenmiş olmasa günlerin, sen hangi dala tutunacaksın düşmemek için?
Başına ne gelirse gelsin hep yanında, hep arkanda olduğumu bildiğinden değil mi, hayat yolunda her gördüğüne böyle efelik taslanman? Peki şimdi gitsem, sen hangi duvara çarpacaksın?
Tozlanmış ve kenara kaldırılmış, üstelik çoğu zaman evde unutulduğu için ıslandığın şemsiyen gibi, çoğu zaman köşede unuttuğun aşkımla yürüyorsun oralarda, farkında değilsin.
Gölgenden başka kimsen yokken yanında, benim durduğumu bildiğin için arkanda, böyle kolayca bırakmıyor musun kendini yaşamın kollarına?
Aklıma bir kuş düşse mesela veya bir gece vakti otururken odamda, gelip camıma konsa; dile gelse, kalk gidelim hiç görmediğin uzaklara dese, ben de düşsem peşine, ne yapacaksın?
Dolaba tıkıştırdığın kıyafetlerin gibi, gönlüne tıkıştırdığın acılarını ve vurgunlarını tek tek çıkarıp temizlemesem, ütüleyip yerlerine gerektiği gibi koymasam ne yapacaksın? durup bir düşünsene; şimdi gitsem ne yapacaksın?
Toplam Yorum 0
